Część 2  
40 lat TMB
Fakty, wspomnienia, refleksje…

Mam do dyspozycji 7 grubych teczek z protokołami z posiedzeń i grubą teczkę z napisem „ Działalność społeczno-kulturalna”, którą w ubiegłym roku przekazał nam pan Tadeusz Michalczyk – Naczelnik Miasta w latach 1968-1973 i pierwszy prezes Towarzystwa Miłośników Barlinka (1969-1972). Są też koperty z korespondencją od Marii Flukowskiej, Haliny Leszczyńskiej, Marii Terleckiej, Karola Czejarka…To dokumenty od roku 1966 do 1990. Trochę mnie to przerasta, ale trzeba się w nie zagłębić. Po roku 1990 towarzystwa przestawały istnieć, pozbawione wsparcia i możliwości funkcjonowania. Nasze po kilku zapaściach funkcjonuje nadal. Brak dokumentów utrudnia spisanie jego historii. Póki co, prowadzimy akcję poszukiwania brakujących dokumentów.

Jeszcze działając w strukturze Myśliborskiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego, a potem jako jego oddział, czyli w latach 1965-69, zorganizowaliśmy w Barlinku 3 plenery artystów plastyków i pisarzy ( łącznie 66 osób ), 3 wystawy poplenerowe, na których eksponowano 320 obrazów łącznie, 2 wystawy twórców nieprofesjonalnych, moją wystawę, 8 spotkań z pisarzami, 18 koncertów kameralnych przy świecach i kawie ( w różnych miejscach). Artyści i pisarze przyjeżdżający na plenery mieszkali najczęściej w budynku przy plaży miejskiej ( obecnie „ Pensjonat pod sosnami” ), czym byli zachwyceni, chociaż warunki były wtedy raczej prymitywne. Spotkania, dyskusje, wieczorne gawędy odbywały się przy ognisku, często z udziałem mieszkańców miasta i mecenasów ( nie tylko z Barlinka ). A wystawy i spotkania? Różnie, gdzie było miejsce. Galerie powstały dopiero po latach w Muzeum Regionalnym i w „ Panoramie”, w pomieszczeniach obecnej biblioteki. Biblioteka mieściła się początkowo w sali Leśnika ( przy ul. Gorzowskiej), potem przy ul. Niepodległości ( kiedyś ul. Stalina) w bardzo dobrym punkcie, pod muzeum, gdzie obecnie prosperuje apteka. Prowadziła ją p. Stefania Feduszko.

Liczba aktywnych członków oddziału w roku 1967 wynosiła 32 osoby. Od powstania oddziału do usamodzielnienia się towarzystwa pracował zarząd w składzie:

Tadeusz Michalczyk – prezes

Władysław Potaż – zastępca

Marian Ożądała – sekretarz

Czesław Paśnik – skarbnik

Jan Tomaszewski i Romana Kaszczyc – członkowie.

Młodym zapewne te nazwiska niewiele mówią, choć stanowią historię Barlinka. Połowa tych osób już nie żyje, dwie nie mieszkają w Barlinku. Zostałam ja.

W 1968 roku zorganizowaliśmy pokazy lotnicze, których koszty pokryły darowizny i fundacje różnych zakładów pracy.

Plenery i koncerty organizowaliśmy nadal. Spotkania robocze odbywały się w różnych miejscach: sala posiedzeń UM, Sala Leśnika, internat Liceum Ekonomicznego, szkoły, Izba Pamięci, a także dorywczo pomieszczenia biurowe UM. Teczki z dokumentami przechowywaliśmy w domach lub w pracy. Nie mieliśmy nawet maszyny do pisania, telefonu, żadnych materiałów służbowych. Kiedy w roku 1969 przyjęliśmy nazwę Towarzystwo Miłośników Barlinka, wypadało przeprowadzić wybory nowego zarządu TMB. Wybrano sprawdzonych działaczy i praktycznie skład pozostał dotychczasowy, jedynie liczba członków zarządu powiększyła się o Mariannę Bogusławską i Bolesława Godawę ( na miejsce Jana Tomaszewskiego, który chorował ), a Marian Orządała i Czesław Paśnik zamienili się funkcjami. Liczba aktywnych członków wzrosła do 42. Do pracy powołaliśmy sekcje zainteresowań, skupiające nie tylko członków TMB:

Sekcji historyczno-muzealnej przewodniczył Mirosław Lepieszkiewicz; upowszechniania plastyki – Romana Kaszczyc; kulturalno-oświatowej – Władysław Kmiecik; finansowo-gospodarczej – Marian Orządała; oraz Klub Plastyków-Amatorów liczący 40 osób pod moją opieką.

W 1969 roku powstał przy ZUO Zakładowy Klub „Panorama” przejmując część naszych działań, mając ku temu warunki. Również ludzie zaangażowani w TMB zostali zatrudnieni w klubie, gdzie powstały pracownie. W „Panoramie” działały ogniska: plastyczne, instrumentalne, wokalne, chór, zespół hafciarek, a w latach siedemdziesiątych jeszcze pracownia ceramiczna, fotograficzna, kabarety, Teatr Poezji, nowe zespoły instrumentalno-wokalne i ciągle coś nowego rodziło się. Chcę w tym miejscu zwrócić uwagę, że w 2009 roku również „Panorama” obchodzi swoje 40 lecie. Prężnie działał starszy Klub Robotniczy ( Sala Leśnika ) przy BZPD. Odbywały się tam zajęcia plastyczne, recytatorskie, działał zespół instrumentalny, śpiewaczy, biblioteka z czytelnią, poradnictwo.

W PSS prowadzono zajęcia plastyczne, introligatorskie i majsterkowania. Ponadto przy szkołach działały ogniska muzyczne, chóry, orkiestra dęta, a w mieście Biblioteka Miejska, Izba Pamięci, Kino „Stolica”…

Zakłady miały pieniądze i ambicje, ale inwestując w swoje poczynania, nie miały już ochoty wspierać TMB. Skupiliśmy się więc na działaniach koordynacyjno-inspiratorskich i organizowaniu spotkań z pisarzami, artystami, pionierami. Dni Oświaty Książki i Prasy, ochroną środowiska, opieką nad twórcami nieprofesjonalnymi. Wreszcie rolę koordynatora przejął referat Oświaty i Wychowania oraz Kultury i Kultury Fizycznej UM, a my szukaliśmy nowych form pracy. 

c.d.n
Romana Kaszczyc