Ciekawe zakątki naszej gminy

Okunie, Okno i …

Środa była kolejnym dniem, w którym spotkali się zainteresowani odkrywaniem miejscowości położonych w Gminie Barlinek. 17 marca w sali kawiarni BOK PANORAMA członkowie PTTK Barlineckie „Bobrusie” i Centrum Informacji Turystycznej zaprezentowali walory przyrodnicze i kulturowe miejscowości Okunie oraz leśniczówek Sucha, Okno, Kryń. Wiele cennych i ciekawych informacji przekazali współorganizatorzy, gospodarze leśniczówek, przedstawiciele Nadleśnictwa Barlinek – Nadleśniczy Janusz Sikorski oraz Leśnicy  Mirosław Czarnecki, Adam Górecki, Rafał Wagner. Rąbka tajemniczej historii lasów i leśnictw uchylił Kazimierz Hoffmann. Uczestniczący w spotkaniu mieszkańcy Okuń z Panią Sołtys Krystyną Kowalczyk także podzielili się informacjami o swej miejscowości. Wśród obecnych Barlinian nie zabrakło uczniów ze Szkół Podstawowych – SP 1 i SP 4 wraz z opiekunkami. Dla nich leśnicy przygotowali niespodzianki, ale te najciekawsze otrzymali najbardziej zaangażowani. Katarzyna Mielcarek przygotowała pytania, na które co uważniejsi bez trudu udzielili prawidłowych odpowiedzi.

Uczestnicy nie tylko poznali te miejscowości, co ułatwiła prezentacja zdjęć. Dowiedzieli się, że np. leśniczówki mają kilka nazw, które są właściwie używane równorzędnie jak Kryń – to: Śródborów, Śródbory, Mohortów. Jan Pieńkowski pierwszy po wojnie leśniczy Śródborowa, wraz z pracownikami lasów przystąpił do nasadzeń materiału drzewnego przygotowanego jeszcze przez niemieckiego poprzednika. Nasadzenia wykonano w czerwcu i przyjęły się bardzo dobrze. Inspekcja ministerstwa leśnictwa oceniła, że wypadów było zaledwie 1 %. Był to pierwszy las posadzony na Ziemiach Zachodnich.

Jezioro Okunie nazywane jest również Jeziorem Okunino lub Jeziorem Okno. Interesującą nazwę posiada wąska jego zatoka, zwana Zatoką Zaskrońca. Obok niej znajdują się małe jeziorka Piaskowe i Kociołek. W sąsiedztwie leśniczówki Okno w czasach międzywojennych prowadzone były badania archeologiczne. Odkopano cmentarzysko grobów ciałopalnych, które określono na lata 150 p.n.e. do 400 n.e. Służyło ono zamieszkującym w okolicy germańskim Burgundom, był to okres wpływów rzymskich. W 1904 r.  wydarzyła się tu również tragedia, której uczestnicy utonęli w wodach Jeziora Okunio. Jej wspomnieniem jest pamiątkowy obelisk z głazów. Wyryte na nim nazwiska generała Zoch wysokiego rangą oficera armii cesarza Wilhelma i prostego żołnierza polskiej narodowości ordynansa Zawadzkiego mówią o tych wydarzeniach. W sąsiedztwie rosną okazałe dęby – pomniki przyrody, które ochroną prawną objęte zostały już w 1924 roku.

Na zakończenie spotkania leśnicy przygotowali nie lada niespodziankę. Obecnie prowadzone są badania wieku rosnących w naszych lasach dębów. Z pierwszych opracowań wynika, że najstarsze dęby osiągnęły wiek powyżej 400 lat. Jest to czwarte pod względem wielkości, liczebności i wieku stanowisko dębów w Europie. Pośród badanych są oczywiście drzewa młodsze 200 czy 300-letnie. Także wielkość drzewa jak się okazało nie jest wskaźnikiem jego wieku. Gdyż drzewa „grube” nie były wcale najstarsze. To spotkanie uświadomiło uczestnikom, w jakim pięknym miejscu mieszkamy i ile jeszcze tajemnic przyrodniczych i historycznych czeka na odkrycie, a następnie na zbadanie.

Wspomnę też, że Klub PTTK uzyskał wyróżnienie 2009 - Burmistrza Barlinka za pomysł i realizację spotkań klubowych „Ciekawe zakątki naszej gminy”. Cykl jest dalej kontynuowanych przy pełnym zaangażowaniu Pani Katarzyny Mielcarek z Centrum Informacji Turystycznej. Wyróżnienie zostało zaprezentowane, gdyż jest ono nagrodą dla mieszkańców całej gminy - współorganizujących i uczestniczących w spotkaniach. Zapraszam na kolejne odkrywanie ciekawych miejsc już w kwietniu.     

                                                                                G. Przybylski