|
TO CHYBA GRYPA
Kochane zdrowie
Mówimy często, gdy zaczyna nas drapać w
gardle, mamy zapchany nos, czy obolałe mięśnie. A jednak – nie każda
infekcja to grypa. Najczęstsze, popularnie nazywane
„przeziębieniami”, powodowane przez najróżniejsze drobnoustroje
(głównie wirusy) zaczynają się łagodniej, największe nasilenie
osiągają w 2-3 dniu i zazwyczaj po tygodniu ustępują. Na początku
przeziębienia pojawia się ból gardła i kichanie, które ustępują w
ciągu 3-6 dni. U mniej niż połowy chorych występuje gorączka zwykle
do 38 °C, złe samopoczucie i bóle mięśniowe. Częstym objawem jest
katar i upośledzenie drożności nosa oraz kaszel. Na typowy,
klasyczny przebieg grypy składają się: nagły początek choroby z
gorączką, dreszczami i bólem mięśni. Towarzyszy temu powiększenie
węzłów chłonnych, nieżyt błony śluzowej nosa, suchy kaszel,
zaczerwienienie gardła, osłabienie. Gorączka pojawiająca się na
początku choroby, mija zwykle po około 3 dniach, natomiast pozostałe
objawy mogą utrzymywać się do 1 miesiąca.
Istnieją liczne metody
zapobiegania przeziębieniom - poczynając od przygotowania się do
nowych warunków pogodowych poprzez odpowiedni ubiór (nie
należy się przechładzać, nie należy się również przegrzewać),
systematyczne uprawianie sportu, przebywanie na świeżym powietrzu,
unikanie miejsc zatłoczonych, w których łatwiej o zarażenie. Pomaga
również profilaktyczne przyjmowanie witaminy C, picie soków
owocowych itp.
Pomimo tych
zabiegów – doszło do zachorowania. Statystyki mówią, że dorosłym
zdarza się to 2-3 razy w roku, dzieciom nawet 8 razy.
Nie trzeba wtedy udowadniać, że w
pracy bez nas sobie nie poradzą, czy w domu rodzina się zawali.
Dobrze sobie pozwolić na kilka godzin w łóżku, pamiętając jednak,
żeby temperatura w pomieszczeniu była stała i nie za wysoka.
Zwłaszcza przy gorączce- nie należy się przegrzewać! Dobrze jest
wtedy pić dużo płynów, już nasze babcie polecały czarny bez, napar z
lipy, herbatę z sokiem malinowym czy z miodem i cytryną. Temperatury
mniejszej niż 37,8-38°C nie trzeba obniżać, chyba, że pacjent czuje
się bardzo źle. Gorączka to znak, że organizm broni się, walczy z
chorobą. Jeśli dojdzie do dużego wzrostu temperatury albo trwa ona
zbyt długo, należy zacząć zbijanie gorączki. Bardzo pomaga
schładzanie: okłady (kawałek bawełnianego materiału albo ręcznik
zmoczony w zimnej wodzie, położony na czoło, kark, nadgarstki i
łydki; okłady należy zmieniać, kiedy tylko staną się ciepłe, aż do
momentu obniżenia temperatury), kąpiel (ułożyć chorego w wannie z
wodą o temperaturze niższej o stopień od temperatury ciała osoby,
która ma gorączkę i stopniowo, bardzo wolno, dolewać zimniejszą
wodę, do chwili, gdy temperatura ciała osiągnie ok. 37°C. tak
jednak, aby nie była mniejsza niż 36,6 st. C), kąpiel gąbkowa (gąbką
namoczoną w letniej wodzie z dodatkiem kilku kropli olejku
lawendowego, eukaliptusowego lub rumiankowego przecierać przez
chwilę skórę pleców, ramion, brzucha), suche zawijanie (posmarować
chorego mieszaniną sporządzoną (w równych częściach) z octu winnego
i zmiażdżonych główek czosnku, potem zawinąć go w suche
prześcieradło oraz w dwa lub trzy koce i położyć do łóżka; niebawem
zacznie się on pocić, a temperatura spadać. Po upływie około 15
minut odkryć go, natrzeć ręcznikiem zamoczonym w chłodnej (25°C)
wodzie, wytrzeć do sucha i ubrać w czystą piżamę; uwaga - tej metody
nie powinny stosować osoby z chorobami układu krążenia).
Jeśli sięgamy już po leki przeciwgorączkowe – pamiętajmy, by nie
podawać dzieciom aspiryny. Skutecznie działają: paracetamol i
ibuprofen (tu: ostrożnie – może nasilać dolegliwości u osób z
chorobą wrzodową i z nieżytem żołądka czy dwunastnicy).
Kaszel – zazwyczaj najpierw jest suchy, dopiero później zaczyna się
pojawiać wydzielina. Leczymy go, zażywając środki ułatwiające
wykrztuszanie wydzieliny zalegającej w oskrzelach. Skuteczne są
m.in. syropy na bazie cebuli, podbiał, tymianek, inhalacje z solą,
rumiankiem lub olejkami aromatycznymi (ostrożnie u osób z
alergiami). Leczenie takie pomaga również w zwalczaniu kataru.
Dobrze jest zwilżać śluzówkę nosa solą fizjologiczną lub roztworem
soli morskiej (nie tylko u dzieci). Popularne leki złożone, dostępne
bez recepty zawierają leki obkurczające śluzówki, odtykające nos.
Działających podobnie kropli do nosa nie należy używać dłużej niż 3
dni.
Nie należy też na własną rękę zażywać antybiotyków. Ich przyjmowanie
powoduje, że aktywność własnego układu odpornościowego zostaje
stłumiona, a w konsekwencji organizm traci kontrole nad grasującymi
wirusami. Ponadto leki z grupy antybiotyków uczestniczą jedynie w
zwalczaniu infekcji bakteryjnych a nie wirusowych. Antybiotyki
stosuje się dopiero wówczas, gdy w ustroju dochodzi dodatkowo do
zakażenia bakteryjnego, ale o tym zadecydować powinien wyłącznie
lekarz.
Kiedy potrzebny jest lekarz?
1. Gorączce towarzyszy silny ból głowy, zesztywnienie karku, wysypka
lub nadwrażliwość na światło.
2. Termometr wskazuje ponad 39,4°C.
3. Choremu dokucza także silny ból brzucha albo zaburzenia w
oddawaniu moczu.
4. Dziecko poniżej 3. miesiąca życia ma temperaturę 38,3°C lub
więcej.
5. Temperatura ciała powyżej 38,3°C utrzymuje się dłużej niż 72
godziny.
6. Gorączkujący cierpi na choroby serca, układu oddechowego,
cukrzycę lub inne, które wymagają stałej opieki medycznej.
KB
|