Opinia prawna dotycząca Pałacyku Cebulowego

Indolencja władz poprzedniej kadencji?

Na temat Pałacyku Cebulowego napisano już wiele. Jego smutny los jest jaskrawym przykładem niekompetencji i haniebnych zaniedbań władz samorządu terytorialnego poprzedniej kadencji. Ktoś komuś coś obiecał, ktoś na coś miał wielką chrapkę. Tak wielką, że zapomniał, jaki urząd sprawuje i do czego go to obliguje. Ale przejdźmy do konkretów.

W ubiegłym roku złożyłam w sejmiku wojewódzkim interpelację dotyczącą niesłusznie, moim zdaniem, przypisanego samorządowi Województwa Lubuskiego Pałacyku Cebulowego w Barlinku. W odpowiedzi otrzymałam pismo podpisane przez vice-marszałka Henryka Rupnika, którego końcowe zdanie brzmi „Województwo Lubuskie, jako właściciel nieruchomości, było uprawnione do jego sprzedaży”.
 

Do pisma dołączona była opinia biura prawnego przy Urzędzie Marszałkowskim podpisana przez p. Stanisława Kalinę, który kończył swe pismo słowami „ Nie ma zatem przesłanek do wzruszenia decyzji Wojewody Zachodniopomorskiego, gdyż jest ona zgodna z prawem”.
 

Czyżby?

W moim dochodzeniu wystąpiłam do Zarządu Województwa o opinię prawną kancelarii niezależnej. Po długim oczekiwaniu otrzymałam pismo od vice marszałka Henryka Rupnika, w którym pisze: „Pani determinacja spowodowała, że zaproponowałem ponowną ocenę prawną”.

Wreszcie 14 lipca br. otrzymałam kopię opinii prawnej sporządzonej przez Kancelarię Radców Prawnych Naklicki i Bilewicz s.c.

Ponieważ w/w opinia prawna zawiera 11 stron maszynopisu, pozwolę sobie na przedruk punktów, które w moim odczuciu, zawierają treści istotne dla sprawy. Kompletną opinię prawną przekazałam na ręce przewodniczącego Rady Miejskiej w Barlinku p. Mieczysława Adryjanowskiego.

Pkt 19. Opiniujący jednak zaznacza, że nie dysponuje decyzją Wojewody  Lubuskiego o przejęciu Wojewódzkiego Ośrodka Metodycznego w Gorzowie Wielkopolskim, jako placówki doskonalenia nauczycieli przez Województwo Lubuskie.
 

Pkt. 24. Opiniujący nie dysponuje decyzją Zarządu Województwa Lubuskiego z dnia 24.09.2001 r. o wygaśnięciu trwałego zarządu Nieruchomością sprawowanego dotychczas przez Wojewódzki Ośrodek Metodyczny w Gorzowie Wielkopolskim, w związku z czym opinia co do zgodności z prawem działań podjętych przez Zarząd Województwa Lubuskiego, w tym zakresie nie może być udzielona”.
 

Pkt 25. Z informacji uzyskanych w Wojewódzkim Ośrodku Metodycznym w Gorzowie Wielkopolskim wynika jednak, iż z dniem 01.01.1999 r. Województwo Lubuskie przejęło na podstawie ustawy z dnia 13.10.1998 r. – przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. 1998.133.872 z póź. zm.) cały majątek ośrodka, pozostawiając go jednak w trwałym zarządzie placówki, tj. Wojewódzkiego Ośrodka Metodycznego w Gorzowie Wielkopolskim. Ze względu na brak dostatecznych środków finansowych, Wojewódzki Ośrodek Metodyczny w Gorzowie Wielkopolskim zrzekł się prawa do trwałego zarządu nad Nieruchomością.
 

Pkt 41. W celu zachowania wymogu wynikającego z treści art.110 ustawy z dnia 21 sierpnia1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U.OO.46.543 z póź. zm.) paragraf 3 umowy z dnia 17.09.2002 r., do umowy przeniesienia własności Nieruchomości załączono pismo Burmistrza Miasta i Gminy Barlinek z dnia 21.11.2002 r.(...) stwierdzające rezygnację Zarządu Miasta i Gminy Barlinek z prawa pierwokupu Nieruchomości.
 

Pkt 43. Powstaje jednak jedna wątpliwość, co do spełnienia przez Zarząd Województwa Lubuskiego obowiązków wynikających z ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa. (Dz.U.98.91.576 z póź. zm.).

Pkt 48. W ocenie opiniującego istnieją jednak przesłanki do przyjęcia, że Zarząd Województwa Lubuskiego powinien, co najmniej poinformować Skarb Państwa o potencjalnej możliwości wykonania prawa pierwokupu ze względu na treść art.59 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa. (Dz.U.98.91.576 z póź. zm.)
 

Pkt 49. Przemawiają za powyższym stanowiskiem opiniującego następujące fakty:

a) Nieruchomość została nieodpłatnie przejęta przez Województwo Lubuskie od Skarbu Państwa

b) Nieruchomość została wpisana do rejestru zabytków, pod numerem rejestru A-96, jako obiekt do trwałego zachowania, będący przykładem architektury rezydencjonalnej z 1908 r.

c) Nieruchomość w rzeczywistości nie pełniła tylko roli ośrodka doskonalenia nauczycieli, lecz lokale w niej się znajdujące użytkowały instytucje użyteczności publicznej, w tym m. In. Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna.
 

Pkt 55. Podkreślić bowiem należy, że bezwarunkowa umowa (dot. sprzedaży- przyp. autora), zawarta z pominięciem przysługującego Skarbowi Państwa ustawowego prawa pierwokupu jest zgodnie z art. 599 paragraf 2Kodeksu Cywilnego nieważna.
 

Pkt 59. Przejście prawa własności Nieruchomości położonej na terenie Województwa Zachodniopomorskiego na rzecz Województwa Lubuskiego było związane ze sprawowaniem trwałego zarządu nad Nieruchomością przez Wojewódzki Ośrodek Metodyczny z siedzibą w Gorzowie Wielkopolskim. Uprawnione organy zaniechały zarówno przed jak i po 31,12.1998 r. podziału tejże placówki mimo, iż biorąc pod uwagę nowy podział terytorialny kraju, część mienia placówki znaleźć się miała na terenie innego województwa.

Opinia wskazuje na braki dokumentacyjne dotyczące przejęcia Pałacyku Cebulowego przez Zarząd Województwa Lubuskiego oraz uwypukla wiele nieprawidłowości i zaniechań towarzyszących procedurze zbycia tego zrujnowanego dzisiaj obiektu. Punktem o kapitalnym dla całej sprawy znaczeniu jest stwierdzenie, iż w świetle przepisów prawa Kodeksu Cywilnego bezwarunkowa umowa sprzedaży Pałacyku Cebulowego jest nieważna! (pkt 55 opinii). Może, więc dojść do tego, że po latach czekania na spełnienie obietnic poprzedniej władzy, Gmina dostanie wreszcie Pałacyk Cebulowy, a raczej to, co z niego dzisiaj zostało.
 

Kto odpowie za rażącą indolencję władz poprzedniej kadencji?

Jak zwykle winnych nie ma. Winni są zawsze niewinni. To w Polsce norma, nawet tradycja narodowa. Najłatwiej składać obietnice przed wyborami. Naród lubi elokwentnych, z prezencją, deklarujących wszystko wszystkim. Jak się okazuje, to za mało żeby mądrze rządzić. Co  się dzieje po wyborach?

Jak to co? Budujemy… ale własne imperium. Jakiś pałacyk idzie w prochy – wielka rzecz. Stawiamy inne. A w ogóle to, o co wam chodzi? Szukacie, węszycie. Spokoju nie ma. Jaką władzę wybieracie, taką macie.
 

Narodzie, pozwól żyć władzy jak chce! Władza swoje robi. Władza swoje ma. Wasze też ma, ale całkiem w innym miejscu niż swoje. I oto chodzi.

Ciąg dalszy z pewnością nastąpi.

Monika Zajączkowska