Unia i co dalej? Cz. 4 

W trzech poprzednich odcinkach tego cyklu omawiałem głównie nasze kontakty z partnerem niemieckim, chociaż nie tylko. A to dlatego, że Barlinek uczył się budować wzajemne stosunki z następnymi naszymi zachodnimi partnerami. To wcale nie znaczy, że chciałbym podkreślać szczególne osiągnięcia Barlinka w kształtowaniu naszego uczestnictwa w strukturach Unii Europejskiej na tym jednym przykładzie. Umowy podpisane z gminą Eksiö, jak i Courriéres mają nie mniejszą wartość co podkreślam, by nie powtarzać takich samych, jako też podobnych osiągnięć z tymi partnerami w dalszej części tego artykułu.

Eksiö to nie tylko drugi nasz partner w kilkunastoletnim marszu naszej gminy do struktur europejskich. Podpisana 14 września 1996 roku umowa o partnerstwie zawiera konkretne, realizowane systematycznie zadania w postaci:

- pomocy konsultacyjnej w zakresie wdrażania zasad Lokalnej Agendy 21;

- wspierania modernizacji oczyszczalni ścieków w Barlinku;

- pomocy konsultingowej i szkoleniowej dla PEC-u w Barlinku

- wymiany uczniów i nauczycieli szkół gminy Barlinek i Eksiö w ramach projektów ekologicznych i rzeczowych dla szkół w postaci sprzętu komputerowego i innego rodzaju sprzętu.

W kolejnych latach współpraca ta rozwijała sić również w innych dziedzinach, a szczególnie warto tu podkreślić przedsięwzięcia w dziedzinie kultury, jak koncerty Chóru HALKA w Eksiö przyjmowane tam z olbrzymim zainteresowaniem, gorąco przyjmowane tam występy Zespołu Piosenki i Tańca “Uśmiechy”, wystawy - o Barlinku w tamtejszym muzeum i indywidualną Romany Kaszczyc, udziału grupy młodzieży z Barlinka w międzynarodowym programie pn. “Trzy formy w jednej”.
 

Współpraca zataczając coraz szersze krćgi objęła również pracowników urzędów obu miast partnerskich i wspólne seminaria na temat organizacji pracy w urzędzie, standardów zarządzania gminą, obsługi interesantów oraz sposobów rozwiązywania problemów komunalnych. Są to także kontakty pomiędzy innymi instytucjami, jak np. Szpital w Barlinku, który otrzymał ze Szwecji pomoc w postaci sprzętu medycznego, a lekarze i pielęgniarki mieli możliwość wymiany wiedzy i doświadczeń z pracownikami szpitali w Eksiö. W ramach współpracy zaprezentowano również działalność firm z terenu naszej gminy i przeprowadzono dyskusje na temat możliwości nawiązania kontaktu i współpracy z podobnymi firmami w Eksiö. Większość działań odbywała sić głównie przy wsparciu finansowym Unii Europejskiej w ramach programów PHARE, “Młodzież miast bliźniaczych” (Town-Twinning) oraz innych funduszy lub organizacji wspierających, np. WFOŚiGW, Fundacji im. Stefana Batorego, Szwedzkiej Agencji Międzynarodowej Współpracy i Rozwoju (SIDA).

Nie sposób nie przytoczyć tutaj bezinteresownego zaangażowania się mieszkańców Eksiö, w tym Evana Ljungrena i Ingemara Frejdh w organizowanie pomocy materialnej dla naszych stowarzyszeń społecznych, Domu Dziecka i organizacji działających przy Ośrodku Pomocy Społecznej. Ewenementem humanitarnym jest np. bezpłatne nagranie przez przyjaciół z Eksiö płyty z piosenkami niewidomej dziewczynki z Barlinka Oli Kleszcz, której dochód ze sprzedaży postanowiono  przeznaczyć na kupno dla niej specjalistycznego sprzętu komputerowego.

Podsumowaniem tej współpracy Polsko- Szwedzkiej stały sić obchody DNI EKSIÖ w Barlinku w r. 2002, a DNI BARLINKA w Eksiö w 2003 roku (podobnie jak w przypadku Schneverdingen), w trakcie których społeczności naszych miast miały okazjć oglądać i podziwiać tradycje i dorobek kulturalny obu gmin. A już takim organizacyjnym uwieńczeniem tej współpracy było to, że z inicjatywy gminy Barlinek powstało unikalne trójstronne polsko-niemiecko-szwedzkie porozumienie partnerskie gmin. Ma to istotne znaczenie dla naszych przyszłych stosunków, tworzy możliwość realizacji wspólnych projektów o większej skali, kwalifikujących się do finansowania z programów pomocowych Unii Europejskiej, w tym np. programu INTERREG.

Nie sposób opisać szczegółowo wszystkich wzajemnych korzyści wynikających z podpisanych umów z naszymi partnerami zachodnimi, bo trzeba by to powielać w każdym przypadku, ale trzeba powiedzieć o jeszcze jednym, bardzo ważnym elemencie naszych aspiracji zaistnienia w strukturach Unii Europejskiej – podpisanie umowy partnerskiej z Courriėres (Francja) w dniu 4 czerwca 1998 roku.

Courriėres, to najmłodszy nasz partner, ale równie ważny i wnosz¹cy bardzo wiele do naszych doświadczeń. Kontakty te zaowocowały wspaniał¹ współprac¹ na niwie kulturalnej. Przykładowo należy potraktować wzajemn¹ wymianą młodzieży między naszymi miastami. Zespoły z Courriėres przyjeżdżają do Barlinka , a nasze “Uśmiechy” jeżdżą  w rewanżu do nich w latach na przemian. To wspaniały przykład nie tylko wspólnie organizowanych imprez dla społeczności barlineckiej również tamtejszej, poznawanie dorobku artystycznego, ale przede wszystkim przyjaźni, które owocują kontaktami osobistymi. Te wzajemne odwiedziny stworzyły możliwości młodzieży naszych miast poznawanie kultury obu krajów, przybliżyć doświadczenia w dziedzinie oświaty itp. W tych kontaktach szalenie miłych i spontanicznych, niepowtarzalnych w swojej formie, główną rolę odgrywa Leokadia Malanowska, twórca i kierownik artystyczny “Uśmiechów”.
 

Kilkakrotne wzajemne wizyty przedstawicieli tych miast pozwalają na zapoznanie sić z różnymi metodami i formami działalności socjalnej, komunalnej i organizacyjnej, pozwoliły przenieść na nasz grunt kilka bardzo istotnych i potrzebnych osiągnięć organizacyjnych, stworzyły możliwości likwidacji stereotypów przez wzajemne poznawanie dorobku i tradycji naszych społeczeństw. Pielęgnowanie tych osiągnięć niewątpliwie wniesie wiele dobrego w struktury działalności naszego samorz¹du. Chodzi tylko o to, aby wzorem dwóch wcześniej zaistniałych partnerstw właściwie wykorzystać to co Courriėres ma nam do zaoferowania w zakresie poruszania się w strukturach Unii Europejskiej i w naszych dwustronnych kontaktach, albowiem nie tylko korzyści materialne maj¹ wartość. Przykład jak należy poruszać się w obszarach Unii Europejskiej daje nam właściwie Courriėres – miasteczko ledwie 13-tysiźczne, bez wielkiego przemysłu, a jednak bogate w placówki socjalne, komunalne, doskonale zorganizowane szkolnictwo, włącznie z olbrzymim zapleczem sportowo-rekreacyjnym, które może nam służyć wzorem do naśladowania. Cdn.

WK